final trip en zondag thuis!!

Zoals belooft nog een verslag van mijn final trip. Ga er maar voor zitten, want het zal een opsomming worden van super gave en mooie dingen die Berte en ik hebben beleefd de afgelopen drie weken…..

Donderdag 8 juni was het dan zover, brak van de vorige avond (laatste x stappen in Hatfield) stapte we het vliegtuig in richting Windhoek (hoofdstad van Namibië). Met een taxi zijn we richting ons hostel gebracht die midden in de stad lag. Windhoek zelf was niet zo bijzonder. We hebben een dagje cultureel gedaan (gebouwen bekeken en nationaal museum bezocht) en een beetje over de marktjes rond gestruind. Voor de rest voornamelijk langs het zwembad van het hostel gelegen om weer een beetje bij te bruinen, want die is in de laatste weken in Pretoria een beetje verloren gegaan. ´s avonds kookte we zelf en raakte we elke avond wel weer aan de praat met mensen, dus dat was heel gezellig. Zaterdag middag vroeg een man van het hostel wie er mee wilde om naar een plek te gaan waar je super uitzicht had over Windhoek. Wij grepen die kans aan en een kwartier later zaten we in een jeep die stijl de berg op reed (echt offroad) en hadden we een super view. En natuurlijk zaten we op zondag in vol ornaat klaar om het voetbal te bekijken.
Die maandag zouden we een georganiseerde tour doen met nog zes andere mensen. Dit was een jonge spaanse advocaat, schotse dame van 35 die met wereldreis bezig was, een oud zuid afrikaans stel en een Amerikaans honeymoon koppel. En een guide (sam) + assistent (ricky), twee zwarte namibische jongen van rond de 30. En gemêleerd gezelschap, maar heel gezellig. Met deze groep zijn we naar Sesriem en Sossusvlei geweest. Hier zijn de mooiste dunes en desert van Namibië. We hebben alle dunes uit de boekje bekeken en er ook een aantal beklommen om een fantastisch uitzicht te hebben van een zonsondergang of opgang (5 uur ´s ochtends, dus dat was vroeg opstaan). Ik heb zelfs samen met Sam en spanjaard de Big Daddy beklommen. Dit was een van de hoogste en vooral steilste om te belkimmen, de andere kwamen dan ook maar tot halverwege. We sliepen de eerste twee avonden in een tent. Het eten werd gemaakt op een kampvuur, klinkt aanvankelijk heel romantisch maar het werd van 25+ overdag, zo´n 3 graden ´s avonds…… Twee nachten met tien lagen aan geslapen en nog amper een oog dicht gedaan, was zoooooo koud!!!
Woensdag ochtend was het tijd om de desert te verlaten en naar Swakopmund te rijden (plaats waar Angelina en Brad kindje hebben gebaard). Echt bizar hoeveel verschillende landschappen je kan tegenkomen tijdens een rit van 3,5 uur.En……een LUIPAARD!!!!

Swakopmund is een duits plaatsje aan de kust van Namibie die samen met walvis bay plots uit de desert opduikt. Helaas hangt er bijna altijd een soort smog van wolken over het stadje, dus zonnebaden zat er niet in. Die woensdagavond zijn we gaan stappen met onze groep en kamen we heel toevallig ook weer 6 nedl mannen vanuit Pretoria tegen. Donderdag ochtend zouden Berte en ik gaan Quad biken en sandboarden. Quaten was heel gaaf, maar het sandboarden net sleeën en ik hapte paar x flink in het zand. ´s Middags nog even met groep geluncht en daarna gingen zij terug naar Windhoek en bleven wij nog een aantal dagen in Swak om te relaxen. We zaten in Desert Sky backpackers , wat gerund werd door een raar oud dametje. Was verder prima, want we konden er koken en tv kijken en lekker op een bank hangen. Ook hier hebben we het voetbal gekeken in een pub vol met zwarten die voor de Ivoorkust waren, wel grappig.
Zoals ik al had geschreven, hebben we ook een sky dive gemaakt. Zoooooo gaaf om uit een vliegtuig te springen van 10.000 feet. Die vrije val was echt kicken en het zweven zo rustgevend en een prachtig uitzicht over de desert.

Aanvankelijk zouden we maandag aan het eind van de middag met een trein naar Tsumeb rijden om daar een auto te huren en een dagje door het Etosha park te gaan crossen. Maar we hadden mazzel dat er een Ierse en Amerikaans man ook die kant opgingen en we de kosetn konden drukken door met z´n vieren te gaan. Prima, dus wij die maandag ochtend richting het etosha maar eerst langs een Seal colony gereden. Echt een bizar gezicht om meer dan 10.000 zeehonden bij elkaar te zien liggen en stinken dat ze doen!!
In het Park hebben twee dagen rondgereden, was voor mij wel meer dan genoeg, want ik was ook al naar t Kruger geweest. Je wordt dan na 4 uur rijden echt gek van de Impala´s, zebra´s en Springbokken. De eerste paar uur hadden we geen mazzel, maar uiteindelijk hebben we toch een cheetah, zwarte en witte neushoorn, groep olifanten drinkend, giraffen en een groep van 4 vrouwtjes, 1 mannetje en 4 welpjes (echt schattig!!) gespot.

Na het Etosha park was het tijd om met de Intercape bus richting Livingstone (Zambia)te vertrekken . We vertrokken om 23:00 en kwamen de volgende dag rond 15:00 aan. Onze backpackers place Jolly boys had ons visum al geregeld, dua aan de grens ging het heel makkelijk. Die middag verder niks meer gedaan, dan aan het zwembad gelegen. Overdag was het elke dag lekker 25+, maar zelfs hier koelde het ´s avonds flink af (winter he). De tweede dag daar ook alleen maar heerlijk boekjes gelezen aan het zwembad en eind van de middag kwamen weer de 6 mannen vanuit Pretoria binnenlopen. Dit x was het niet zo toevallig, want we hadden al afgesproken om een paar dagen later met Alwin de auto terug naar Preoria te rijden. Ze kwamen echter eerder richting Zambia, omdat er nogal een grimmige sfeer in Zimbabwe hing. Ze hadden daar de auto laten staan, omdat ie zambia niet in mocht, dus wij moesten de maandag erop over de grens lopen en daar auto oppikken.
Maar voordat dat zover was, gingen we zaterdag morgen de Vic Falls bekijken aan de Zambia kant (kan ook aan Zimbabwe kant, dan is ie wat breder te zien). Met een shuttle busje werden we om 10 uur gebracht. Eerst zijn we over rotsen naar het boiling point geklommen en daarna was het tijd om over de brug te gaan lopen langs de waterval. We waren gelukkig al gewaarschuwd dat je zeiknat zou worden, dus hadden we ons voorbereid en liepen de twee tutten in bikini over de brug.
Daarna nog effe langs craft markt gelopen en souvenirs aangeschaft. We hadden weer mazzel met vervoer, want er liep een man die ook in de Jolly boys zat, dus we kregen lift.
In de avonden was het ook heel gezellig in Jolly boys. Er zat een heel leuk Nederlands stel die een wereldreis aan het maken waren en een student uit kaapstad, waar we mee aten en aan de bar wat dronken. En natuurlijk zondag…..met z´n alle voetbal gekeken zelfs met schmink op t gezicht. Wat een domper dat we verloren. Om mijn verdriet iets dragelijker te maken ben ik (berte had geen zin) maar meegegaan met twee mannen (man van de lift) naar een local club. Daar waren alleen maar zwarten en ik werd door zowel mannen als vrouwen versierd. Daarvan was merendeel prostituee en ik denk dat min 50% van de personen die daar waren dragers van AIDS zijn. Heb daar even de oorzaak van het zosnel verspreiden van deze ziekte in de praktijk gezien.
Maandag de 26ste was het alweer tijd om te vertrekken. Zoals eerder vermeld, liepen we (Alwin, Berte, een Zweed die meereed en ik) over de grens van Zambia naar Zimbabwe. Gelukkig stond de auto ernog en zijn we naar de grens van Botswana gereden. Toen we daar overheen waren zijn we naar de eerste de beste garage gereden er zat namelijk een bobbel in de band. De monteur zei dat we er geen 100 km extra mee hadden moeten rijden…… Die nacht hebben we op een camp in de auto geslapen (een oog dichtgedaan) en de volgende dag waren we rond 18:00 in pretoria.

Ik schrijf dit stukje nu in het appartement van WP en Hinco (jongens van tennis) waar we de laatste dagen mochten crashen. En zaterdag nacht vliegen Tex en ik terug naar Nederland, waar het dan warmer is dan hier!!!!
Dus iedereen die tijd en zin heeft, zondag avond een borreltje op de rozenlaan 74!!!!
TOT DAN xxx Annelies